Heeeel lang geleden ben ik begonnen met zelfbouw luidsprekers. Gewoon 2 30 cm woofers per kast, een sony TA 1010 en een Lenco L75 draaitafel. Niet alleen voor thuis, maar ook voor de wekelijkse kerksoos
Spullen mee en draaien maar (Iron Butterfly In a gadda da vida, duurde ongeveer 16 min, de LP dan he). De zelfbouwers vervangen door..... zelfbouwpakketten van Wharfedale, een Dual tuner erbij en klaar was Jan. Toen kwam de diensttijd, ja, je werd verplicht militair, en de hobby stond op een laag pitje. Daarna verliefd, verloofd, getrouwd en.... een Marantz set met losse componenten gekocht. De luidsprekers vervangen door de Hepta CR LUX transmissie line. Ik was/ben lid van HiFi stereo test (HVT) en deze waren zeer goed getest, het bewuste nummer heb ik nog. Gewoon de fabriek in Zaandam gebeld en met Chris Rutgers, de toenmalige eigenaar, een afspraak gemaakt voor een luistersessie.
Een hele belevenis was dat. Elke luidspreker werd door hemzelf afgeregeld met zijn …….gehoor. Geweldig. De Hepta`s hebben tot 2000 dienst gedaan, ik heb ze aan een collega gegeven onder voorwaarde dat als hij ze vervangt, ik ze terug krijg. Waar was ik, oh ja, de Marantz set weggegeven aan een neefje, en een Harman Kardon voor- eindversterker met tuner, CD speler en cassettedeck gekocht bij Wilbert.
Vervolgens als 2e eindtrap een Bryston B2 aangeschaft. Deze beviel mij niet omdat er een 60 Hz voedingstrafo in zat, en het ding bleef brommen. Weer ingeleverd bij Wilbert dus, geruild voor de HD800, en een pauze ingelast.
Inmiddels had ik ook een Thorens TD 160 MKII gekocht.
Ik heb deze noch steeds.
Hierin zijn verschillende elementen gegaan.
Waaronder de Shure V 15 IV, en de Denon DL 301.
Met voor elk element een standaard Thorens arm.
Mijn eerste CD speler was de Philips CD 104.
Via wat ruilhandel en dergelijke heb ik later een Sony 555 ES CD speler gekregen.
Ook nog een Sony MD JA 30ES recorder aangeschaft, en het HK cassettedeck aan mijn vader verkocht.
Verder wilde ik een MOSFET versterker, die waren duur en er waren er niet veel van.
Tot er in electuur een 2x150 w zelfbouw versterker werd omschreven.
Ik heb deze gebouwd en hij heeft jaren staan spelen.
Maar aan alles komt een eind, dus ook aan deze versterker.
Inmiddels kon je bij ILP complete MOSFET monoblokken kopen.
Jullie snappen het al, deze zijn aangeschaft.
Je moest alleen zelf de voeding bouwen.
De voedingen en monoblokken had ik in 4 aparte kasten ondergebracht
Toch was ik niet echt overtuigd van de kwaliteit van deze blokken.
Ook zat ik met het probleem dat de ruststroom niet gelijk was, ook na het verwisselen van de polariteit enz.
En aangezien het volledig ingegoten monoblokken waren kon je verder weinig afregelen.
Het rechter kanaal speelde zachter dan het linker.
En purist als ik ben, gebruik ik het liefst de direct stand.
Oh ja, van meerkanaals moest ik niets hebben.
Tot……..op een gegeven moment in een gesprek met een neef (ook een audio liefhebber) de Pioneer DVD 717 de revue passeerde.
Hij wilde er een hebben, maar het geld kwam wel, maar was er nog niet.
Ook wist hij via zijn werkgever een audio zaak in Amsterdam waar hij korting kon krijgen.
Aangeboden dus om voor te financieren, en er dan twee met korting te kopen (voor mij ook een).
Hij heeft gebeld, wij kregen de korting, en afgesproken dat er gebeld zou worden als de DVD spelers binnen waren.
En toen werd er gebeld.
Dit was het begin van een complete verandering van mijn installatie en mijn houding ten aanzien van meerkanaals weergave.
Wij zijn op donderdagavond 23-09-1999 naar Amsterdam gereden.
De zaak waar het om ging was Home Fidelity.
Gevestigd aan de Sumatrakade 331 -333 op het Java eiland in Amsterdam.
Nog nooit van gehoord dus.
De wegen waren nog niet klaar enz.
We konden wel voor de zijkant van de winkel parkeren (nog zonder parkeermeter).
De eigenaar is Marc Bosman, een aardige man, die toevallig ook verstand van stereo meerkanaals video enz. heeft.
Wij hebben een poos zitten praten, het onderwerp zal duidelijk zijn.
Nadat ik de 2 DVD spelers had betaald hebben we deze in de auto geladen.
Toen wij de winkel inliepen om gedag te zeggen, zij ik tegen Marc.
Nu heb ik wel een DVD speler, maar wat heb ik eraan als ik geen DVD’s heb.
Toevallig had hij Twister liggen, die heb ik toen ook maar gekocht.
Als je ooit een goede 2e hands meerkanaals versterker hebt, laat het dan even weten zij ik tegen Marc.
Toevallig heb ik een Denon AVC A1 staan van 3 maanden oud grijnsde Marc.
Na wat heen en weer gepraat heb ik de Denon meteen maar gekocht en meegenomen.
Met een Tannoy PC centerspeaker en wat bekabeling.
Aangezien wij met een personenwagen waren was het inladen spannend.
Maar goed, het ging erin.
Het hele weekend bezig geweest met het verbouwen van mijn installatie.
Leuk en leerzaam moet ik zeggen, want tot nu toe had ik mij niet zo verdiept in het meerkanaals gebeuren.
Overweldigend ook, de Denon klonk stereo een stuk beter, en meerkanaals 5.1 ronduit imponerend.
Sindsdien heb ik jaarlijks in september de aandrang om mijn neus richting Amsterdam te steken en een bezoek te brengen bij Marc (en tegenwoordig Tierry).
Op 08-09-2000 was ik bij Marc, ik wilde nieuwe luidsprekers.
Alweer toevallig had hij net een paar demo’s Tannoy D700 staan.
Deze aangesloten, beluisterd en meegenomen.
Niet meer in een personenwagen hoor, dat ging niet.
Ik had voor mijzelf een Seat Inca gekocht, dus passen deed het altijd.
Thuis wat heen en weer geschoven en uiteindelijk de Tannoy’s als front en de Hepta’s als surround luidsprekers gebruikt.
Dit klonk meerkanaals beter maar stereo eeeeeeh.
Marc maar gebeld.
Heb jij nog zoiets staan?
Nee nu niet, maar ik informeer wel even voor je.
Later, ja hier met Marc.
Luister, in december komen een paar demo Tannoy D900 vrij van een show, dat zou een mooie combinatie vormen met de rest, en stereo ga je er een stuk mee vooruit.
Oh ja, ze zijn uitgevoerd in rose wood, en iets groter.
Wat kosten ze? Zoveel? Doe maar.
Ok hoor, en als ze er zijn bel ik, en kom ze brengen.
Wat kan het leven mooi zijn.
Inmiddels had ik een ex schoonzusje na 16 jaar weer gezien, zij was helaas weduwe, ik helaas gescheiden en ter plekke tot over mijn oren verliefd, als een blok gevallen zal ik maar zeggen. Gelukkig voor mij was dit wederkerig.
Wat dit met stereo of meerkanaals te maken heeft?
Lees verder en alles zal duidelijk worden.
Omdat wij elkaar van vroeger vrij goed konden, was het bij elkaar intrekken eigenlijk een kwestie van de familie op de hoogte brengen en beetje bij beetje verhuizen.
Ik woonde in een appartement in Utrecht, en zij in een tussenwoning in Linschoten.
Voor de goede orde, ik ben naar Linschoten verhuist, met mijn stereootje.
Alles ging en gaat perfect.
Oh ja schat, ik heb nog wel andere luidsprekers besteld, in rose wood.
En ze zijn iets groter (wist ik veel, ik had niet naar de afmeting gevraagd).
Het huis in linschoten had niet zo’n grote woonkamer (ongeveer 20 vierkante meter).
En ja hoor in december werd er gebeld, jan je luidspreker zijn binnen.
Wanneer kan ik ze even komen afleveren en plaatsen.
Een afspraak gemaakt en daar kwamen ze.
Ze paste maar net in de Skoda stationwagen van Marc.
Bijna 60 kilo per stuk en een stuk hoger en breder.
Bovendien was het december 2000 en…………..kersttijd dus!
De kamer stond al vol met kerstspulletjes.
En er zaten geen haakjes aan om ze op te hangen in de kerstboom.
Tijdens de feestdagen heeft de rechter luidspreker half voor de kamerdeur gestaan.
Na lang meten en passen zijn ze toch op hun definitieve plek gekomen.
In April 2001 heb ik de bijpassende centerspeaker Tannoy D750 als completering voor mijn verjaardag van mijn meisje gekregen.
De zomer ging voorbij, en je voelt ‘m al aankomen, september was er.
Voor de lol naar Home Fidelity.
Marc luister, er zijn een aantal nieuwe formaten Dolby en DTS en de AVC A1 kent deze niet.
Ja dat klopt, dan zul je een andere versterker moeten kopen want je huidige beschikt niet over een ugrade (date) mogelijkheid.
Oh ja, en waar hebben wij het dan over?
Nou bijvoorbeeld de Denon AVC A1 SE.
Deze heeft alles aan boord, en upgraden enz. is mogelijk.
Bovendien past hij beter bij de rest van je installatie.
Eeeeh Ineke (mijn meisje was erbij), ik durf het haast niet te vragen maarre.
Over de inruilprijs waren wij het snel eens, de AVC A1 mocht ik later afgeven (stond nog thuis dus), doosje in de auto, nog wat kabeltjes erbij, en weer naar huis om de boel te installeren.
Hij was goed deze SE.
Voor de aardigheid had ik mij bij HVT opgegeven voor “op de eerste rij” door Marc Lemmen, ik dacht, afwachten maar.
In Juli 2002 waren wij door omstandigheden in Amsterdam, en zijn wij uiteraard bij Marc langs gegaan.
Hij had net een Sony plasmascherm (106 cm) binnen.
Aangezien ik een ongeneeslijke oogziekte heb, was ik op zoek naar een groter beeld en kwam dit goed uit.
In de winkel naar een gedeelte van Star Wars gekeken, de ondertiteling was goed te lezen, dus plasmaatje in laten pakken en meegenomen naar huis.
Heb ik al gezegd, je weet niet waar je aan begint?
Want mijn 72 cm Nokia stond pas gemaakt tussen de installatie, met daar boven op de Tannoy D750 centerspeaker.
Pas daar maar eens een 106 cm plasma in.
Maar na een zaterdagje zagen, boren en schroeven stond hij er dan, erg fraai hoor.
Na het avondeten snel een filmpje in de Pioneer en genieten maar, dacht ik.
Nadat ik de Sony had ingeschakeld, heb ik hem direct weer uitgeschakeld.
Waarom? Vanwege het lawaai. Nogmaals proberen, en ja hoor, weer dat lawaai.
Ineke zei nog, het is net of je de afzuigkap in de keuken aanzet.
De boosdoeners bleken de grote koelventilatoren in de Sony te zijn.
Het was de 1e generatie Plasma’s, en de koeling was hard nodig.
Dat neemt niet weg, dat het erg irritant was, zeker bij klassieke DVD’s.
We hebben het de zondag en de maandag nog uitgehouden, maar dinsdag stond de Sony weer bij Marc, en heb ik een groot beeldscherm naar later verschoven.
Uit de luisterruimte van Marc kwam ons een fraai klinkend stuk muziek ter ore.
Hij had een Denon DVDA1 speler aangesloten en deze stond toevallig te spelen.
Na het beluisteren en bekijken van een aantal stukken muziek en film waren wij snel overtuigd van de kwaliteiten van deze DVD speler.
Aangezien wij net de Sony weer retour hadden gebracht , stond er nog wat geld bij Marc open. De DVDA1 direct laten bestellen dus, en afgesproken dat de Sony CD- plus de Pioneer DVD spelers ingeruild zouden worden.
Denon was inmiddels gekomen met een opvolger van de AVC A1 SE, de AVC A1 SR.
Bijna tegelijkertijd kreeg ik 2 telefoontjes, de eerste was over een upgrade voor de Denon AVC A1 SE.
Hier was ik eigenlijk niet zo blij mee, ik had de versterker een paar maanden, en om dan een upgrade uit te laten voeren van € 900,- vond ik erg duur.
Ik twijfelde of een 2e upgrade mogelijk zou zijn als je de 1e over zou slaan.
Als je alles bij elkaar optelde was de AVC A1 SE duurder dan zijn opvolger.
Ik heb hier nog een stevige discussie met Denon over gehad, maar uiteindelijk heb ik de upgrade toch laten uitvoeren.
Het tweede telefoontje was van Marc Lemmen, hij wilde een afspraak maken voor HVT’s “op de eerste rij”, afgesproken dat hij op zou komen.
De geüpgrade AVC A1 SE was gelukkig net terug, maar de nieuwe DVD A1 was er nog niet.
De avond met Marc Lemmen was erg leuk, zie HVT nr. 9 2002, pag. 58.
Na een telefoontje van Marc Bosman kon ik op 10 september de nieuwe DVD A1 ophalen.
Wat een indrukwekkende speler was dat, 18 kilo zwaar.
Na een poosje begon deze speler kuren te vertonen.
Later bleek het om de bekende locking en freezing problemen te gaan.
Eerst geloof je niet dat er iets met de speler is, ik nam aan dat de DVD’s vanwege een slechte persing de oorzaak waren.
Maar op een gegeven moment ben ik toch maar gaan bellen met Marc en Penhold.
Ook hier alom verbazing, nooit van gehoord en ook geen klachten met deze speler.
Nou, ik dus wel. Ik heb op een gegeven moment een deel van tubular bells III op de video opgenomen, je kon duidelijk zien en horen dat het beeld en geluid haperde.
De speler met DVD’s en videoband met goedvinden van Marc, zelf naar Penhold gebracht.
Daar konden ze eerst niets vinden, maar hebben ze voor de zekerheid het hele loopwerk vervangen, en daarna is de speler naar Marc in Amsterdam verzonden.
Ik blij en naar Marc om de speler op te halen.
Na een poosje begonnen de problemen weer %&$#*(%T#@!
Weer gebeld maar nu ook gemaild naar Marc en Penhold.
Er is toen een stevig misverstand ontstaan tussen Penhold en mijzelf.
Ik wilde gewoon een nieuwe speler, en Penhold wilde daar niets van weten.
Inmiddels had in HVT een ingezonden brief gestaan, waarin de locking en freezing problemen van de Denon DVD3800 werden besproken.
Toen wist ik dat mijn DVD A1 dezelfde problemen moest hebben, en heb ik ook een ingezonden brief naar HVT gestuurd.
Bij Penhold wilde ze niet overstag, dus ben ik een beetje boos geworden,
Marc is de speler bij mij thuis op komen halen, inclusief de DVD’s met problemen.
Na het aansluiten bij Penhold gaf de speler direct problemen, er is nog geroepen dat de DVD’s de problemen veroorzaakten, maar “gelukkig voor mij” werden de DVD’s op andere aangesloten spelers zonder fouten weergegeven.
Er is een nieuwe DVD A1 besteld, die ik later bij Marc op kon halen.
Maar op de een of andere manier was ik het vertrouwen in de Denon apparaten kwijt.
Bij ieder hikje of ongewoon geluidje dacht ik, daar gaan we weer, en dat is niet prettig.
In mei 2004 zijn Ineke en ik naar Marc gegaan, wij waren inmiddels getrouwd en naar een groter appartement in Woerden vertrokken.
Wij hebben een lang gesprek over Denon gehad. Marc wilde ons wel ter wille zijn, en uiteindelijk zijn wij overeen gekomen om de Denon apparaten in te ruilen op de aankoop van de Arcam FMJ AV 8 voor en de FMJ P7 eindversterker, de FMJ T31 tuner, de FMJ CD 33 CD speler, en de DV88 DVD speler (occasion). Het geheel bekabeld met Siltech.
Het is haast niet te geloven, maar dezelfde avond nadat Marc bij ons thuis was geweest om alles te installeren, gaf de Arcam DV 88 de geest.
Het leek wel of de disc door de behuizing dreigde te komen, zoveel lawaai.
De speler is via Marc terug gegaan naar Audiac.
Daar is het hele binnenwerk zowat vervangen en de laatste software geïnstalleerd.
Uiteindelijk een geluk bij een ongeluk nietwaar.
In Juni 2004 zag Ineke toevallig in een winkel in Woerden de Philips SACD 1000
staan, splinternieuw en voor een zacht prijsje, tenminste, als je het vergeleek met de oorspronkelijke prijs. Ik kreeg er nog 100 euro vanaf en heb hem maar meegenomen.
Later vernam ik dat deze speler vaak problemen geeft, de processor zou de oorzaak zijn.
Ik ben haasje repje over teruggegaan naar de winkel en heb 5 jaar extra garantie genomen, of het helpt weet ik niet, maar nooit geschoten is altijd mis, toch?
Nog even wat Siltech kabeltjes gekocht bij Marc en het resultaat mag er zijn.
Hij wordt alleen voor SACD schijven gebruikt.
Zat ik eigenlijk alleen nog met de videorecorder, die hoort in mijn beleving niet in de omgeving van je installatie te staan.
Heel toevallig had ik bij BCC een Philips DVDR980 in de opruiming gezien, deze was zo goedkoop, dat ik hem niet kon laten staan.
Het resultaat is, dat ik nu 3 DVD spelers heb.
Het werd wat stil in audioland, vakantie enz.
Tot ik in oktober 2004 een kaart van Marc kreeg, hij zou 4 verschillende installaties demonstreren in evenzoveel weken.
In de week van Arcam konden wij niet, daarom zijn wij op 20 november naar de demo van McIntosh en Wilson Audio geweest.
De Wilson Audio Sophia’s speelde de sterren van de hemel.
De SACD The girl in the other room van Diana Krall klonk geweldig goed.
Niet de surround versie, maar de 2 kanaals DSD versie.
Na afloop deze SACD gekocht bij Marc, en direct naar huis om hem nog eens te horen.
Thuis was de klank toch anders, laag was iets rommeliger en de plaatsing ook minder.
Ik weet het, thuis klinkt het anders, maar toch?
Na controle, schuiven enz. kon ik toch geen verbetering krijgen.
Eeeeh Ineke, zullen we na de laatste demo van Marc gaan?
Xavian en Lindeman waren aan de beurt, en ik dacht kijken en vooral luisteren.
Het was anders, de Lindeman is een van de beste SACD spelers, maar met de Xavians kwam het er niet zo uit.
De Sophia’s van Wilson Audio stonden ook nog aangesloten, SACDtje erin en hop daar was het weer, datgene wat ik miste.
Marc gaf ook aan dat de Sophia’s een van de beste luidsprekers is, niet goedkoop maar wel heel erg veel kwaliteit voor de prijs. Wil je meer dan kost het onevenredig veel geld, en je moet dan weer je installatie aanpassen.
Nog een praatje met Marc gemaakt over mijn Tannoy D900 luidsprekers. Ze zijn goed, maar halen niet het niveau van de Sophia’s.
Dat had ik ook al door, maar ja de prijs he.
Wij zijn maar naar huis gegaan om nog eens goed te overdenken wat te doen.
Na een week heb ik Marc nog eens gemaild vanwege de inruilprijs van de D900.
Marc mailde mij terug met een andere inruilprijs, en hij zou met Audiac overleggen of er toch nog iets aan de prijs gedaan kon worden.
Uiteindelijk kon hij mij een inruilprijs aanbieden die ik, na overleg met Ineke, niet kon afslaan.
Er was een maar aan verbonden.
Wij moesten de Sophia’s bestellen, en betalen, voor 1 januari 2005.
En dat vlak voor de kerstdagen.
Alles is geregeld voor januari, en met 3 of 4 weken zouden de Sophia’s geleverd worden.
En eindelijk, ongeduldig als we zijn, op 250105 heeft Marc de Sophia’s gebracht en (voorlopig) geplaatst.
Ze klinken meteen goed maar ze moeten toch 80 - 100 uur ingespeeld worden.
Marc zou op 020205 terugkomen voor de uiteindelijke plaatsing, dus heeft de installatie vaak, erg vaak, aangestaan in die week.
Nadat Marc de luidsprekers definitief had geplaatst bei ik eerst een paar weken gaan luisteren.
Uiteindelijk was ik niet helemaal tevreden.
Dit heeft niets te maken met de kwaliteit van Marc, maar met
het feit dat ieder individu anders hoort.
Ik mijn opleiding geluidstechniek is de functie van het oor en het horen
uitgebreid behandeld.
Ik ben dus gaan schuiven en vooral, gaan lezen.
Bij de Sophia`s wordt een fraaie handleiding meegeleverd.
Helaas in het engels, maar vooruit, je moet het er toch mee doen.
Hierin staat onder meer beschreven hoe de luisterruimte getest kan worden.
Maar ook, hoe de luidsprekers opgesteld moeten worden.
Inclusief een plattegrond met verschillende vormen van luisterruimtes.
Op deze plattegrond wordt aangegeven dat de gebruiker vanuit de wand achter
de luidsprekers een denkbeeldige lijn dient te trekken.
En wel vanuit het middenpunt tussen de luidsprekers.
Als de gebruiker eenmaal de centrale zone heeft bepaald, dienen de luidsprekers
met hun voorzijde in deze zone, en met hun achterzijde langs deze denkbeeldige
lijn geplaatst te worden.
Ik heb dit overigens met een touwtje uitgevoerd.
Het resultaat mag er zijn, subliem.
Dit was het voorlopig.
Nu eerst maar weer een poos luisteren en kijken en nadenken over aanpassingen verbeteringen enzovoort.
Wat riep je schat? Hebben wij een puppy?
Nee Jan, im je slaap had je het over een Puppy.
De Watt/Puppy overweeg ik omdat deze verder doorlopen in het laag.
Aangezien wij ook filmliefhebbers zijn vind ik dit belangrijk.
Temeer omdat ik zonder subwoofer speel.
De Sophia`s lopen door tot 29 Hz.
Fundament genoeg hoor, maar ja, als ik de loterij nu eens zou winnen.
Er blijft altijd wel iets te wensen.
Wat hebben we toch een leuke en fijne hobby.
Jan en Ineke Polvliet.
PS
Marc Mickelson heeft in December 2001 de Sophia`s besproken en
getest, zie de website van Wilson Audio.
Als je toch daar bent, op de website dan, kijk dan voor de
aardigheid eens onder Applications - Installations.
Hier krijg je een aardig beeld van de amerikaanse audio liefhebber.
Groot, groter en grootst?
Ook kun je constateren dat de verhouding grootte luidspreker,
grootte luisterruimte, niet altijd de juiste lijkt.
Maar schijn kan bedriegen.
Het laatste nieuws.
Misschien gaan we toch een plasmascherm kopen.
Sterker nog in juni 2005 hebben we een plasmascherm gekocht.
Ik heb net zo lang gezocht tot ik een recht toe recht aan plasmascherm zonder toeters en bellen had gevonden.
Mijn ogen zijn slecht dus voor de ultieme kwaliteit hoef ik niet te gaan.
Het is een 104 cm philipsje geworden.
Wel lekker die grote ondertiteling.
Engels en Duits verstaan gaat nog wel maar Frans of Japans?
Talenknobbel? Wat is dat?
Na de aanschaf van de Sophia’s heb ik altijd het gevoel gehad dat er iets teveel in huis aanwezig was.
En na lange overpeinzingen wist ik wat dit was, twee Arcam eindtrapjes.
Ik heb maar 5 luidsprekers in huis staan en de Arcam P7 heeft 7 eindtrappen.
De Tannoy’s waren gebi-ampt, dus waren alle eindtrappen van de P7 in gebruik.
De Sophia’s hebben om fabrieksfilosofische redenen een paar aansluitingen.
Dus bleven er 2 over (het verhaal van de 10 kleine n………… Ik zal de naam uit discriminerende overwegingen achterwege laten).
Heb ik al gezegd dat ik jaarlijks om en nabij september een sterke “ga naar Amsterdam” aandrang krijg?
Zo ook in 2005 dus.
Na onze vakantie in Malta zijn Ineke en ik in september bij Home Fidelity geweest.
Is altijd gezellig en leerzaam.
Zeg Marc, had ik al eens aangeven dat ik 2 eindtrapjes over heb?
Marc: Oh ja joh? Hoe bedoel je?
En ik weer: Ja kijk de P7 heeft enz, enz.
Marc: Daar heb je eigenlijk wel gelijk in, maar ze zitten d’r nu eenmaal in.
Ik weer: weet ik wel, maar in de toekomst wil ik gewoon terug naar 5 versterkers, dus als je ooit iets tegenkomt, dan hoor ik dat wel.
Marc gaf aan dat hij een vrijblijvende offerte per email zou sturen.
En dat heeft hij ook gedaan, tjonge jonge, mijn halve set ging op de helling.
De P7, CD33 en de DV88 eruit, en de McIntosh MC252, DV29 en P35-3 d’r in.
De prijs? Vrijblijvend, maar eerlijkheidshalve wel redelijk.
Moest McIntoch wel even slikken.
Maar het virus kruipt waar het niet gaan kan, en ik ben met de offerte in de hand eens gaan kijken wat ik zou kunnen missen, niks dus.
Bovendien zou ik mijn SACD speler bij het grofvuil neer kunnen zetten omdat de DV29 alle verschillende schijfjes eet.
En toevallig heb ik de enige SACD 1000 van Philips die niet tot de standaard uitval behoort.
Eigenlijk zou Philips mijn SACD 1000 terug moeten kopen om te bewijzen dat er heus wel goede geproduceerd zijn.
Goed, ik kwam er op deze manier niet uit, maaruh, op een andere manier iets anders inruilen?
Ik heb verschillende opties overwogen en na vergelijk van de technische gegevens tussen de McIntosh Mc252 en de Mc402 uiteindelijk voor de Mc402 in combinatie met de Arcam P35-3 gekozen.
Ook Marc had aangegeven dat de Mc402 een topper was.
Het spul direct laten bestellen, want je voelt hem al aankomen, een wachttijd.
De Mc402 was niet op voorraad in Nederland en moest vers van de pers uit Amerika komen, en dit zou ongeveer 3 tot 4 weken gaan duren.
Wachten duurt lang, en ongeduldig als ik was dacht ik: hij kan toch met de space shuttle mee?
En eindelijk, Marc belde dat het macje binnen was.
Op zaterdag 27-10-05 de Arcam P7 ingepakt en naar Marc, hij was uiteraard genegen om de 402 en de P35-3 zelf bij mij thuis te komen installeren, maar dan moest ik wachten tot de volgende week. En…….. ongeduldig als ik ben enz.
Nou, DAT had ik dus niet moeten doen, zelf samen met Ineke naar Marc gaan bedoel ik. En niet alleen omdat de 402 nogal zwaar is.
Tijdens het Amsterdamse koffie uurtje liep ik zoals gewoonlijk in de winkel rond te kijken op zoek naareeh …….ja waar zoek je naar in zo’n geval.
Naar een hond natuurlijk, ik ben gek op dieren, maar dat is een ander verhaal.
Tot, ik in de stereo luisterruimte terecht kwam.
Hier stonden een paar zwarte luidsprekers te spelen, en hoe.
Ik tegen Marc, Ze lijken wel wat op mijn Sophia’s maar dan iets kleiner.
Klopt zij Marc het zijn de Wilson Audio Watt Puppy’s.
Ik kreeg een onbestendig gevoel en mijn temperatuur begon direct op te lopen.
Je bedoelt DE Watt Puppy’s? Ja, alleen zijn ze niet nieuw, en is het de 5 serie, en niet de nieuwe 7 serie.
Oh.
HIERBIJ DAN EINDELIJK EEN STUKJE VERVOLG.
Klinkt ook wel erg goed zeg…………………………..Ineke!!!!!!
Ineke en ik hebben een tijd staan/zitten luisteren, en dit was indrukwekkend genoeg om onrust te zaaien.
En om de paniek compleet te maken vertelde Marc dat er voor de Sophia een upgrade beschikbaar zou komen, het vervangen van de tweeter en het filter.
Niet goedkoop maar wel de moeite waard. Ja, ja.
Wat moeten de hondjes kosten???? Oeps, het gaat alleen om de puppy’s, niet om de hele kennel.
De verwarring werd groter en groter, en het banksaldo kleiner en kleiner.
Wij moesten hier eerst eens heel goed over nadenken, de uitgave voor de 402 en de P35 samen was al groot genoeg, en zo rijk zijn wij nu ook weer niet
Maar goed, eerst maar zien dat we de 402 en de P35 in de auto krijgen.
Nou, de P35 paste met gemak, maar de 402 dus niet.
Wel solide hoor zo’n verpakking, maar erg groot, het heeft wel even geduurd voordat de verpakking op Seat maat was.
Gelukkig zat er een doos in de doos, en die ging net in onze Seat cupra.
Daar stond hij dan, en ik dacht, die heb ik er nog niet uit.
Tijdens het afscheid nemen gaf Marc aan dat hij nog zou mailen hoe het thuis uitpakken en installeren afgelopen was, en een inruilvoorstel.
En dat heb ik geweten, thuis gekomen heb ik de auto direct in de garage gezet (wij wonen in een appartement waar gelukkig inpandige garages onder zijn gebouwd).
Vervolgens een hondje gepakt (geen puppy maar een met vier wielen) en met vereende krachten de Mac uit de auto getild, dat was een hele klus.
Samen met de P35 de lift in en naar boven (5e en bovenste verdieping).
Na het uitpakken ben ik de rest van de middag bezig geweest met plaatsen en aansluiten.
Ik had ruim 3 weken de tijd had gehad om te passen en te meten, de plasma had ik omhoog moeten verplaatsen, en de apparaat opstelling moest anders, maar uiteindelijk paste alles precies.
De rest van dit weekend hebben wij muziek geluisterd en film gekeken en met gemengde gevoelens doorgebracht.
De P35, maar vooral de McIntosh, speelden de sterren van de hemel, dit was pas echt genieten.
Toch lieten de puppy’s en de upgrade ons niet met rust.
Marc had woord gehouden en dezelfde dag nog een mailtje gestuurd met daarin ook het beloofde inruilvoorstel voor de aanschaf van de puppy’s en de Sophia upgrade, en de inruil van de D700 luidsprekers.
Lang, heeel lang hebben wij dit weekend nagedacht, en 01-11-05 uiteindelijk besloten om……… eerst een mailtje terug te sturen.
Met de plaatsing van de nieuwe versterkers was ik toch tegen krappe bekabeling aangelopen, hiervoor, en voor een paar andere zaken moest een oplossing gevonden worden.
EN, ik had ook nog wat vragen en wensen m.b.t. de Puppy’s en de upgrade.
Volgens Marc vormden de bekabeling enz. geen probleem, en zou hij, als hij de puppy’s vrijdag uit zou laten, meteen doorrijden naar Woerden om ze af te leveren en te plaatsen, ALS wij ja zouden zeggen natuurlijk.
Onze overwegingen bestonden voornamelijk uit;
Het feit dat de investering hoog was.
Er niet snel een 2e kans zou komen.
Ons uiteindelijke (Front- Surround luidspreker) doel bereikt zou zijn, geen andere meer aanschaffen, behalve de center eventueel.
Wij er heel veel plezier aan zouden gaan beleven.
Na VIJF dagen wikken en wegen hebben wij op 03-11-05 besloten om op het voorstel van Marc in te gaan, en hij de Puppy’s vrijdags ‘de volgende ochtend dus’ kon brengen.
Het bezoek van Marc de volgende ochtend was zwaarwegend en inspannend.
De WAWP (??????????? Wilson Audio Watt Puppy) wegen nogal watt.
En de D700 is ook niet echt licht.
Na het plaatsen en aansluiten hebben wij (helaas) ten koste van de buren even geluisterd hoe het voortgebrachte geluid nu zou klinken.
En dat was niet gering, de Sophia’s en de Watt Puppy’s kunnen een enorme geluidsdruk voortbrengen.
De SACD Brothers in Arms is in meerkanaals overweldigend.
Nadat Marc afscheid had genomen ben ik verder gegaan met inregelen en echt luisteren.
Nu, 5 maanden later, zijn de surround luidsprekerkabels uitgebreid naar 10 mm2 en heb ik ‘om de luidsprekers te verplaatsen‘ rolboy’s via marktplaats aangeschaft.
Met als gevolg, dat nu de Watt Puppy’s als front, en de Sophia’s als achter luidsprekers dienen.
Het verwisselen van de luidsprekers zal regelmatig voorkomen, en ik weet niet of ik ooit een definitieve opstelling zal kunnen kiezen.
Zo blijft het spannend.
Temeer omdat de upgrade van de Sophia’s in zicht is.
Als het zover is ga ik wisselen, dat is zeker.
Wisselen heb ik gedaan, maar niet zoals gepland.
Nog voor dat de Sophia’s de upgrade kregen hadden zij een gescheurde kop opgelopen.
Ik dacht dat een scheur in je kop iets met droogte en drank te maken had maar dit was toch anders.
Tijdens een bezoek van een nichtje met haar man liep ik weer eens om de Sophia’s heen en ik dacht, wat zit er nu weer op wat er niet thuis hoort.
Ik kijken, en nog eens kijken, en daarna begon mijn temperatuur op te lopen en mijn theewater te koken.
Ik kon het niet geloven, maar de bovenkanten waren aan het scheuren precies bij de overgang naar het schuine gedeelte .
En niet zomaar scheuren, rondom gebarsten dus, en bij beide luidsprekers.
De volgende dag, eeeeh Marc, je gelooft er misschien geen barst van maarre ik heb gescheurde koppen.
Niet zoveel drinken jongetje, en waar zit het de bottleneck?
Aan mijn Sophia’s en ik ben d’r niet blij mee.
Hmmm de Sophia’s he, nu daar kan ik je meer over vertellen.
Da’s een bekend euvel van een serie Sophia’s en Wilson Audio, Audiac en wij zijn er ook niet blij mee.
Ooooh niemand is blij dus, en wat gaat er gebeuren om mij weer blij te maken?
Nou, jou Sophia’s gaan terug naar de US of A, en jij krijgt gratis en helemaal voor niks de Sophia 2 ervoor in de plaats.
Jeeempig.
Het werd een hele klus en duurde wel lang maar uiteindelijk kon ik samen met Marc de nieuwe Sophia’s ophalen bij Audiac.
Onderweg zij ik nog tegen Marc, ik hoop wel dat het de juiste kleur is, Titan en niet Mercedes zilver.
Nou, dat kwam goed uit, bij Audiac stond een paar eeeeeeh MZ (ik krijg het er niet in z’n geheel uit, want ik rij in een ouwe Lexus) op mij te wachten.
De Titan was weg en bleef weg.
Toevallig was ik in onderhandeling over een 2e hands paartje Wilson Puppy’s 7.
Dus de verkeerde kleur maar ingeladen en naar huis.
Thuis heb ik nog een min of meer stevige discussie gehad met Marc over de inruil van de Sophia 2 tegen de Puppy 7, en jullie raden het nooit…………. wij konden het niet eens worden.
Ik heb de boxen in de kratten in de huiskamer laten zetten, waarom?
Toevallig had ik op internet iets zien staan over Von Schweikert.
Von wat?
Von Schweikert, ook uit de US of A.
Het ging om een paar VR-4SR MKII, en dan denk je dat Sophia een ongelukkig woord is om te typen.
Maar goed, het gaat in dit geval om een transmissionline, en daar heb ik een zwak voor, aangeboden door Sense of Music.
Eerst ff gemaild of ze er nog waren en beluisterd konden worden ennnn niet geheel onbelangrijk of deze mijnheer van SOM een paartje splinternieuwe Sophia’s 2 wilde inruilen.
Op alle antwoorden kreeg ik een JA.
Ineke de Sophia’s staan wel erg in de weg in de huiskamer, enne in Leiden kunnen wij ze misschien omruilen voor exemplaren van Albert.
Albert? Ja, Albert von Schweikert, klinkt wel he, of je met de adel op stap gaat.
Kijk in leiden woont Ronald, Ronald? Ja, Ronald Spaargaren.
Janneman, in die televisieserie speelde helemaal geen Ronald Spaargaren, wel een Marleen.
Slik, nee het is echt Ronald en hij heeft een paar (komtie weer) VSkerts VR-4SR MKII staan en daar kunnen wij naar gaan kijken en luisteren.
Wordt dat niet erg vol in huis met de Sophia’s en, en.
Rustig maar meisje, misschien gaan we ruilen en als ik gelijk heb wordt dit niet huilen.
Ik ben 2 maal naar Leiden geweest om te luisteren.
Een keer met een aangetrouwde neef, had ik het daar al over gehad?
Veel zeg ik er niet over maar hij is besmet met HET virus, net als wij allemaal toch?
De 2e keer met mijn Ineke, en na haar fiat(?) ben ik er met Ronald wel uitgekomen.
Kreeg er voor hetzelfde geld 2 sleepkabels bij, de Super Nova luidsprekerkabel van van den Hul, met verlengstukken om de VSen gebi-wired aan te sluiten.
Die kabels zijn dikker dan tuinslangen.
De Wilson Sophia`s zijn nu al een poosje vervangen door de Von Schweikert VR-4 SR MKII
Heb ik echt geen spijt van.
De VSen klinken gewoon veel beter.
De stage is net als het laag fenomenaal.
Mijn meisje en ik zijn stevig aan het wijzigen geweest.
Dit heeft de akoestiek goed gedaan.
Ideaal?
Neeee, daar zijn de meeste hollandse huiskamer te klein voor.
Maar ja, zou ik naar de U. states willen verhuizen?
Daar is alles veel groter.
Eeeeeeh, moet ik alles wat ik daar gekocht heb weer mee slepen.
Even een stukje ruwe tekst erbij.
Op herhaling! Met dank aan Musical Reality.
Mijn audio historie begint onderhand best wel lang te worden.
Heeft voordelen, ervaring, maar ook nadelen, leeftijd.
Aan de andere kant wil ik twee hele aparte, leerzame en leuke evaringen met jullie delen, opgedaan in 1979 en tussen juni en november 2009.
Het gaat over Hepta fabriekkant CR versus Von Sweikert, KR, EERA importeur CD.
CR staat voor Chris Rutgers de toenmalige eigenaar van de Hepta luidspreker fabriek in Zaandam
Ik was lid van HiFi stereo test (nu HVT) en de Hepta CR LUX transmissie line luidsprekers waren zeer goed getest, het bewuste nummer heb ik nog.
Om te luisteren heb ik de fabriek in Zaandam gebeld en met Chris Rutgers een afspraak gemaakt.
Een hele belevenis was dat.
Chris was een hele gewone en aardige man, met zijn brilletje wat voor op z’n neus waardoor hij je over dat brilletje aankeek.
Elke luidspreker werd door hemzelf afgeregeld met zijn …….gehoor, geweldig.
Chris ging weg en wij, mijn toenmalige vrouw en ik, mochten zelf de aangesloten apparaten bedienen om onze meegebrachte LP’s te beluisteren.
Op een gegeven moment kwam Chris binnen om iets bij te stellen en meteen ook de volumeknop een slinger te geven, zo moet je naar deze muziek luisteren was zijn advies.
Wat wij draaiden, eeeehh “In A Cada Davida van Iron Butterfly” je bent jong en je wilt wat, toch?
De Hepta’s zijn toen direct besteld hebben tot 2000 dienst gedaan, ik heb ze aan een collega gegeven onder voorwaarde dat als hij ze vervangt, ik ze terug krijg.
En dan CD, ja ja, CD.
Wel eens van Musical Reality gehoord?
Dan kan de naam Cor Dekker je niet ontgaan zijn.
Om een kort verhaal lang te maken:
Tussen eind 2004 en april 2007 gebruikte ik de Wilson Audio Sophia als luidsprekers
Na een debacle met loskomende bovendelen van de Sophia’s had ik geen goed gevoel meer bij deze luidsprekers.
Bovendien had ik ze nooit goed aan het spelen gekregen, en ik heb wat gemeten, geschoven enzovoort.
Dit had voornamelijk te maken met mijn luisterruimte, en het feit dat de Sopia’s de afstem poorten aan de achterzijde hadden.
Goede raad is duur is hier op zijn plaats.
Tijdens de omruilactie van de Sophia’s door Wilson Audio ben ik op zoek gegaan naar mijn oude voorliefde qua luidsprekerconcept en heb ik uiteindelijk de nieuwe Sophia’s direct na ontvangst geruild voor een paar Von Schweikert VR4 SR MK2 luidsprekers.
Transmissie line dus, met de poort aan de voorzijde geplaatst.
Dit was een hele verbetering, en de grootste stap in de goede richting tot dat moment.
Het was een ingespeeld demo paar waarbij ik achteraf zag dat een box een beschadiging aan het mid/hoog gedeelte had.
Ook de spikes bevestiging in de bodemplaten was, waarschijnlijk door het vele verplaatsen, niet meer optimaal waardoor de VSen niet echt stevig stonden.
Door verwarring tussen mijn leverancier en de importeur over nieuwe bodemplaten heeft het vrij lang geduurd voordat er een oplossing bedacht kon worden door Cor Dekker van Musical Reality.
Cor is een eerlijke, enthousiaste en amicale man met een hele berg kennis van muziek, opnames, weergave en alles wat daarbij komt.
Ons, Ineke en Jan, contact met Cor was direct heel plezierig.
Cor wilde zelf komen bekijken wat er aan de bodemplaten mankeerde.
Na de constatering van het mankement en het bedenken van een paar oplossingen hebben wij nog geruime tijd geluisterd naar de muzikale prestaties VR4 SR MKII.
Cor was best onder de indruk, en gaf ook meteen maar gratis advies met betrekking tot het verplaatsen van de hele installatie.
Ik dacht nog, had hij niet gewoon zijn mond hierover kunnen houden haha, ik wist dit eigenlijk ook wel maar had het voortdurend uitgesteld vanwege het rugslopende werk.
Voordat hij wegging kregen wij het over de nieuwe luidsprekers van VS, de Unifield III en de VR4 SR MK3.
De Unifield III was net binnen van een show en waarschijnlijk het eerste paar in Europa.
Toch heeft Cor ze persoonlijk bij ons geplaatst en een week laten staan om ze te beluisteren.
Hierbij een gedeelte van de mail met conclusies van mij en commentaar van Cor.
Op 13 juli 2009 11:19 schreef jan en ineke polvliet
het volgende:
Cor, je bent mij net voor met je mail, zie hieronder.
Hierbij mijn conclusies U3 vs VR4.
Vooropgesteld vind ik de U3 een fraaie luidspreker.
Het blijft ongelofelijk wat deze luidspreker kan, zeker met zijn afmetingen.
Ik heb de laatste dagen heel veel geluisterd naar alle soorten muziek.
De U3 maakt nergens een probleem van en doet zijn werk zeer goed.
Donderdag, Vrijdag en Zaterdag ben ik bezig geweest met het selecteren van
de uiteindelijke muziek voor een serieus vergelijk op Zondag.
Omdat vrouwen beter horen heeft Ineke hierbij geholpen, mede omdat zij
direct merkt als er iets niet in orde is.
Tijdens een luistersessie van Kef in het muziekcentrum Vredenburg,
georganiseerd door Hear, hoorde zij direct, en als enige, dat er tijdens een
7.1 meerkanaals luistersessie 2 luidsprekers (bewust) werden afgeschakeld.
Kef wilde zo laten zien dat hun speakers een dusdanige spreiding hadden dat
dit niet opviel.
Onder de luisteraars bevonden zich ook enkele profs.
Na veel en intensief verplaats en installatiewerk, zijn wij tot de conclusie
gekomen dat de VR4 beter bij de rest van de installatie past dan de U3.
De spreiding is iets beter en het laag loopt verder door, de overige
verschillen zijn minimaal, waaronder het hoog/midden van de U3,
sneller/beter/transparanter?
Nogmaals dit is bij onze installatie.
Ik heb zelfs de mismatch gemaakt om de midden/hoog van de U3 op de laag van
de VR4 te plaatsen.
Klonk niet slecht, op het ontbreken van de perfecte aansluiting
hoog/midden-laag na dan.
In mijn optiek zou er een U4 moeten komen met een verder doorlopende
laagsectie.
Blijft de vraag, wat nu?
Ik overweeg serieus om de MK3 aan te schaffen.
Ik neem aan dat dit, door de in het persbericht aangegeven aanpassingen,
toch echt een verbeterde MKII is met dezelfde eigenschappen, maar dan beter.
Alhoewel, als je de specificaties van de MKII en 3 naast elkaar legt, is het
een echt zoekplaatje om de verschillen te vinden.
Maten en gewicht komen overeen.
De Crossovers, laagunits en midrange komen overeen.
Commentaar CD.
Er is een behoorlijke aanpassing in het crossover. Veel van de VR 5 is in
het crossover aangepast en uitgebreid met de `Servo Control`. Ook de Audax
middriver heeft een verbetering ondergaan en is meer gedefinieerd.
Alleen de tweeter is geen Vifa, maar een Scanspeak geworden.
Hierdoor is de frequentieresponse, voor wat het waard is, gewijzigd, van
18Hz-40kHz -6dB naar 18Hz-30kHz -6dB.
Commentaar CD.
De Tweeter is voorzien van een Neodymium magneet met bijzondere
eigenschappen. In München heb ik hier kennis mee mogen maken, een absolute
meerwaarde.
En het filter heeft gedeeltelijk een bezetting van een ander merk, van
Hovland/Solen naar Mundorf/Clarity condensators.
Door de aanpassingen zou het Hoog/Midden zeker in de buurt van de U3 moeten
komen.
Dan wordt de vraag, is de U3 z`n geld wel waard?
Commentaar CD.
De U3 is een ontwerp speciaal voor de wat kleinere ruimten. De VR 4 SR mk
III komt inderdaad dicht in de buurt van deze U3. De gebruikte componenten
en (kast)constructie maken de prijs van de U3.
Of gaat Von Schweikert langzaam helemaal over naar het U3 concept en komen
de VR modellen te vervallen?
Commentaar CD.
De VR modellen zullen niet komen te vervallen. De VR 4 (inmiddels de vierde
generatie) is vanaf het begin nog steeds het meest verkochte model.
Ik vraag mij af of dit de forse investering van ? 6000,00 wel waard is, ze
zijn immers (nog) niet te beluisteren?
Met vriendelijke groet
Jan&Ineke Polvliet.
De Unifield III is het dus niet geworden en de herhaalsessie met de nieuwe VR4 SR MK3 vond plaats na onze vakantie begin september 2009.
Tijdens onze vakantie had Cor gemaild dat een setje VR4 SR MK3 binnen was en ingespeeld werd.
Omdat wij nog een week vrij hadden hebben wij meteen een afspraak gemaakt om te gaan luisteren bij Cor in HeerHugowaard.
En dat had ik beter niet kunnen doen omdat dit een soort van aardverschuiving in mijn denken over buizenversterkers teweeg bracht.
Om kort te zijn, het werd een overweldigende ervaring.
De VR4 SR MK3 stonden aangesloten op een EERA CD speler met een KR Audio Electronics geïntegreerde buizenversterker KR SXI.
Amused to Dead van Roger Waters was echt fabelachtig om naar te luisteren.
Hoog, midden, laag, breedte, diepte, hoogte, alles klopte in een mooie natuurlijke weergave, de overige superlatieven wil ik perse niet noemen omdat die al te vaak in de diverse bladen worden gebruikt, maar om toch in de branche te blijven, het was ongehoord goed.
Via het opgestelde home theater hebben wij nog naar een natuurfilm over de ganzentrek gekeken van, ik dacht, regiseur Claude Nuridsany (Microcosmos).
Bijzonder bijzonder, ik heb inmiddels de Blu-Ray
Na het luisteren was het voor mij duidelijk de VR4 SR MK3 moest ik thuis beluisteren en Cor was bereid ze persoonlijk de volgende week donderdag te brengen.
Ook was hij bereid om ze te laten staan als wij tot aanschaf overgingen, dit was erg aardig omdat dit wederom het enige paar van Musical Reality op dat moment was.
Nadat Cor en ik de VR4 SR MKII had vervangen door de VR4 SR MK3 hebben wij uitgebreid geluisterd en het verschil met de oude versie was duidelijk waarneembaar.
Maar, en nu kom ik terug op mijn opmerking over de aardverschuiving, er was ook een klank verschil in de weergave tussen de ruimte van Cor en onze ruimte, dat is ook wel logisch omdat onder andere de afmetingen te veel verschillen.
De MK3 was hoorbaar beter als de MKII maar haalde net niet het niveau zoals bij Cor.
Vooral het verschil in lengte van de ruimtes, en de ruimte achter de luidsprekers spelen hier een rol in met iets meer ruimtelijkheid en diepte, maar de klank zou bij benadering toch gehaald moete/kunnen worden.
Volgens Cor zou de oorzaak misschien in de McIntosh MC402 eindversterker gezocht moeten worden.
En dit beste lezers was het begin van een periode van luisteren naar KR DS en DX buizen eindversterkers die allemaal door Cor persoonlijk bij ons thuis zijn geplaatst om te beluisteren.
Het verschil werd door deze KR’s zo goed als weggewerkt.
Alleen was tijdens de luistersessies een ding pijnlijk duidelijk geworden.
De KR eindversterkers stralen veel warmte af, en aangezien het tijdens de zomer in ons appartement, met laag plafond, zonder KR soms wel 27/30 graden of nog meer wordt kunnen wij de KR versterkers met hun warmte afgifte echt niet plaatsen.
Voor de duidelijkheid, wij kunnen niet tegen zoveel warmte, de KR’s dus wel.
En de wet van Murphy was nog steeds van toepassing.
Tijdens de test van de laatste KR heeft Cor ook een EERA Integral CD speler gebracht.
Het testen was toen eigenlijk klaar omdat de klankverschillen, op de verschillen tussen de twee ruimtes na, weggewerkt waren.
De toevoeging van een EERA CD speler zou het verhaal dus compleet hebben gemaakt als ik niet bedacht had dat, hoe goed de EERA CD speler ook is, ik mijn Lindemann in zou moeten ruilen en dan geen mogelijkheid meer had om SACD af te spelen.
Al met al is het toen bij de nieuwe VR4 SR MK3 gebleven.
Ik wil Cor Dekker heel hartelijk danken voor alle moeite, inspanning, ondersteuning en niet te vergeten zijn plezierige aanwezigheid.
Ik heb als particulier nog nooit zoveel medewerking gekregen van een Importeur!
Complimenten aan Musical Reality en Cor Dekker.
Soms zit het tegen maarrrr soms zit het ook mee.
De nog te plaatsen foto`s zullen een aantal aanpassingen onthullen.
Daarom staan ze ook niet op deze pagina.
Blijft het ook wat spannender nietwaar.
Ik doe mijn best om de foto`s zo snel mogelijk te maken.
Wordt vervolgd.
Het is weer zover de set is gewijzigd. De AMR`s geruild voor de Oracle DAC en eindtrap. En daar heb ik geen seconde spijt van want wat klinkt de Oracle combi geweldig goed. En visueel een plaatje. Alleen heel jammer dat de Importeur hier weinig mee doet. De von Schweikerts staan even langs de zijlijn omdat de Endeavour E-3 luidsprekers in de opstelling staan. Met dank aan de coach Cor Dekker van Musical Reality. `Tis net voetbal vind je niet? Het resultaat is voorlopig een gelijk spel met de VSen, Of dit zo blijft?
Alle setfotos van J.M.A. Polvliet